1e bouwdag aan de badkamers

Lieve vrienden en collega's, buren en alle anderen,

Het is fijn dat jullie meeleven! Ik benheel ver weg en het is heftig wat er allemaal gebeurd.

Met de groep gaat het goed en iedereen is enthousiast. Gisteren was de 1e dag op de bouw. We gingen in 2 groepen aan het werk en de andere groep ging in de school schilderen. Prachtige muurschilderen zijn er gemaakt en er is door een professionele schilder ook hard gewerkt aan het rollen van de muren. Hij doet het echte vakwerk samen met een paar van ons die ook de muren hebben gerolt.

Bij het ontbijt hebben we met elkaar gesproken in alle rust over wat het geloof voor je betekent en veel hebben ook gezegd dat ze het heel mooi vinden hoe intens de mensen hier hun geloof beleven. Ze waren onder de indruk van het gebed van Esdras in de kerk en van het zingen van Esdras toen wij in de kerk zaten. Verder hoorden we van Marijn dat zijn beste vriend is overleden bij een verkeersongeluk met de fiets en dat grijpt enorm aan. En dan is het extra moeilijk als je heel ver weg bent. Na dit ochtendgesprek waren om half tien op de bouwlokatie en de plaatselijke bouwvakker was op 1 lokatie al aan het werk en op de andere lokatie moest de andere bouwvakker nog komen, De materialen, stenen en zand werden gebracht en we konden aan het werk om beton en cement te maken. Veel scheppen, maar ook ijzerzagen voor het vlechtwerk van de fundering. We hebben allemaal geen ervaring en willen heel graag helpen, maar de kinderen hier ook, dus het was soms lastig om op gang te komen.

Ik wil eigenlijk overal even kijken en dat heb ik ook gedaan en ben van de ene lokatie via een smal pad naar de andere lokatie gelopen en aan het eind van het pad stond een jongen en die vroeg om mij tas. Die heb ik heb gegeven want hij bedreigde mij enorm, en daarna heb ik het op een lopen gezet en heb keihard gegild. Binnen 1 minuut was de bouwvakker er samen met Esdras en zij vonden mij tas terug, die had de dief van zich afgesmeten. Gelukkig alleen wat klein geld weg. Bleef er zelf heel kalm onder en weet ook dat de hele buurt in no time was geinformeerd en dat zij inmiddels weten wie het gedaan heeft en dat hij zal worden opgepakt. Het is een knul van een jaar of 17 / 18, dus toen hij mij tegemoet liep voelde ik ook geen angst. Gelukkig allemaal goed afgelopen en een wijze les en waarschuwing voor ons allen om heel voorzichtig te zijn.

's middags is er weer hard gewerkt op de diverse lokaties en ik ben met een groepje kinderwerk gaan doen, en dat was erg leuk.

's Avonds ben ik nog heel even bij Yerfeni gaan kijken die in de kerk aan het oefenen was met de dansjes en mime spel dat bij haar bruiloft opgevoerd zal worden. Om negen uur was ik weer thuis.

Hartelijke groeten,

Karin