Nieuwe belevenissen in Dominicaanse Republiek
Door: Karin de Bruijn
17 November 2005 | Dominicaanse Republiek, Baní
Lieve allemaal,
Allereerst wil ik een ieder hartelijk bedanken die een gift heeft overgemaakt voor het jeugdcentrum.
Inmiddels heb ik daar prullebakken, 21 schoolboeken en een ladenblok, om de spullen in op te bergen, voor gekocht. De rest van het geld gaan we nog gebruiken om de voordeur te schilderen en misschien kunnen we nog andere reparatiewerkzaamheden uit te voeren.
De kinderen van de alfabetiseringscursus maken weer mooie tekeningen en daar wil ik in de toekomst graag weer kaarten van laten maken om later te verkopen in NL en zo meer geld te verdienen voor het jeugdcentrum.
Afgelopen dinsdag zijn we naar Santo Domingo geweest om Herman z´n sponsorkind van Compassion te bezoeken. Esdras was eveneens mee, daar we opzoek zijn naar hulp voor de kinderen van Santa Rosa, om in de toekomst daar ook een soortgelijk sponsorprogramma op te zetten.
Maar of dit via Compassion zal gaan is nog de vraag. Ik was namelijk erg geschokt toen wij bij het grote zeer luxueuze kantoor van Compassion aankwamen. Het 2 verdiepingen tellende gebouw, had wel twintig kantoor units, allemaal met airco, mooie nieuwe computers en iedereen werkte met head sets.Mijn kantoor bij de EO is vergeleken bij dat kantoor maar simpel en eenvoudig. De toiletten waren prachtig en overal marmeren tegels.
Dit is wel jammer, zeker toen we bij het project zelf aankwamen en daar het armoedige gebouw zagen waar de kinderen les kregen. Ze hadden hele kleine klaslokalen, waar wel twintig of meer kinderen in zaten.
De begeleider van Compassion praatte ook niet met ons, maar stak alleen een hele preek af tegen de jongen. Hij wist ook heel weinig van de familie en dat verbaasde ons ook zeer.
Het liefst zou ik dus zelf een sponsorprogramma opstarten, zodat ik echt zeker weet dat 100% van het geld ook echt bij de kinderen terecht komt.
Vandaag wordt er weer heel hard gewerkt op de bouw. Het ijzerwerk is vanmorgen voor de ramen gelast. De vloer is bijna klaar, ook op het podium zijn plavuizen gelegd. Franky en ik zijn bezig met de muren te schuren met een plamuurmes en een schuursteen. Een heel karwei!!!
Volgende week, onze laatste week, komt de schilder en bij het schilderen gaan wij natuurlijk ook helpen!!!
Vanmiddag ga ik de schoolboeken overhandigen en ik denk dat de leerlingen heel blij zullen zijn!
Alle goeds en groeten,
Karin
Allereerst wil ik een ieder hartelijk bedanken die een gift heeft overgemaakt voor het jeugdcentrum.
Inmiddels heb ik daar prullebakken, 21 schoolboeken en een ladenblok, om de spullen in op te bergen, voor gekocht. De rest van het geld gaan we nog gebruiken om de voordeur te schilderen en misschien kunnen we nog andere reparatiewerkzaamheden uit te voeren.
De kinderen van de alfabetiseringscursus maken weer mooie tekeningen en daar wil ik in de toekomst graag weer kaarten van laten maken om later te verkopen in NL en zo meer geld te verdienen voor het jeugdcentrum.
Afgelopen dinsdag zijn we naar Santo Domingo geweest om Herman z´n sponsorkind van Compassion te bezoeken. Esdras was eveneens mee, daar we opzoek zijn naar hulp voor de kinderen van Santa Rosa, om in de toekomst daar ook een soortgelijk sponsorprogramma op te zetten.
Maar of dit via Compassion zal gaan is nog de vraag. Ik was namelijk erg geschokt toen wij bij het grote zeer luxueuze kantoor van Compassion aankwamen. Het 2 verdiepingen tellende gebouw, had wel twintig kantoor units, allemaal met airco, mooie nieuwe computers en iedereen werkte met head sets.Mijn kantoor bij de EO is vergeleken bij dat kantoor maar simpel en eenvoudig. De toiletten waren prachtig en overal marmeren tegels.
Dit is wel jammer, zeker toen we bij het project zelf aankwamen en daar het armoedige gebouw zagen waar de kinderen les kregen. Ze hadden hele kleine klaslokalen, waar wel twintig of meer kinderen in zaten.
De begeleider van Compassion praatte ook niet met ons, maar stak alleen een hele preek af tegen de jongen. Hij wist ook heel weinig van de familie en dat verbaasde ons ook zeer.
Het liefst zou ik dus zelf een sponsorprogramma opstarten, zodat ik echt zeker weet dat 100% van het geld ook echt bij de kinderen terecht komt.
Vandaag wordt er weer heel hard gewerkt op de bouw. Het ijzerwerk is vanmorgen voor de ramen gelast. De vloer is bijna klaar, ook op het podium zijn plavuizen gelegd. Franky en ik zijn bezig met de muren te schuren met een plamuurmes en een schuursteen. Een heel karwei!!!
Volgende week, onze laatste week, komt de schilder en bij het schilderen gaan wij natuurlijk ook helpen!!!
Vanmiddag ga ik de schoolboeken overhandigen en ik denk dat de leerlingen heel blij zullen zijn!
Alle goeds en groeten,
Karin
-
18 November 2005 - 13:13
Judith:
Dag karin,
Ik lees je verhaal en wilde even reageren. Wellicht kun je op de een of andere manier een samenwerking aangaan met Wereldouders, of Nuestros Pequenos Hermanos. Die heb je vorig jaar bezocht toen ik nog aan het werk was in San Pedro de Macoris en dat is toch een ander soort organisatie, niet????
Groetjes, Judith -
18 November 2005 - 15:01
Gerda:
Hai Karin, Erg jammer zeg dat beeld dat je nu hebt van Compassion..zo was het toch in Peru niet en ook mijn nichtje die werkzaam is bij Compassion en hier veel mee bezig is past niet nbij dit plaatje..ik ga het zeker met haar bespreken...Verder hoop ik dat je nog heel veel bij kunt dragen ten goede van al deze mensen en kinderen!! Met Gods hulp zal dat zeker lukken, want Hem hebben we daar zeker bij nodig!!!(waar niet bij he??)
Groetjes en liefs
Gerda -
24 November 2005 - 09:21
Compassion Nederland:
Naar aanleiding van het bovenstaande bericht hebben wij onmiddellijk contact opgenomen met ons kantoor in de Dominicaanse Republiek om hun kant van het verhaal te horen. Wij kunnen je het volgende berichten:
Compassion DR heeft geen marmeren tegels op het toilet. Ze hebben inderdaad tegels op het toilet, maar die zijn zeker niet van marmer! Het gebouw is zo ingericht dat het bestand is tegen de tropische weersomstandigheden waar ze regelmatig mee te kampen hebben. Het gebouw is gewoon gebouwd met normale bouwmaterialen van een goede kwaliteit om bestand te zijn tegen de slechte klimaatomstandigheden. Dit is een duurzame investering die uiteindelijk minder kost dan materialen te gebruiken van een slechte kwaliteit. Het gebouw is bijna voor de volle 100% gefinancierd vanuit donaties van mensen die de visie van Compassion Dominicaanse Republiek delen. Er is GEEN gebruik gemaakt van sponsorgeld dat bestemd is voor de kinderen!
Computers en headsets. De computers op het kantoor zijn niet nieuw. Het zijn dezelfde computers die gebruikt werden in het oude gebouw waar Compassion DR eerder gehuisvest was. Dat medewerkers met een headset werken lijkt ons alleen maar een goed teken omdat het de efficiency en het beantwoorden van telefoontjes enorm bevorderd. We leven toch in het tijdperk van de technologie, waar een computer niet een luxe is, maar noodzakelijk is om al het werk te kunnen doen. Dat is op ons kantoor in de Dominicaanse Republiek niet anders. Het is voor Compassion DR onmogelijk om meer dan 32.000 kinderen, 147 lokale kerken, meer dan 30.000 internationale sponsors, 10 Compassion partner-landen, een regiokantoor én het Dominicaanse hoofdkantoor goed en efficiënt te managen zonder computers. Dankzij deze computers kunnen wij wereldwijd snel met elkaar communiceren en de sponsor en het kind snel van dienst zijn.
Compassion Dominicaanse Republiek is recentelijk naar een nieuw eigen gebouw verhuisd. Onze collega’s hebben jarenlang onder moeilijke omstandigheden en in veel te kleine ruimtes gewerkt. In de afgelopen 35 jaar heeft Compassion Dominicaanse Republiek vaak moeten verhuizen en hebben ze in verschillende gehuurde gebouwen gezeten die uiteindelijk toch niet goed bleken te voldoen. Op een gegeven moment hebben ze zelfs in een pakhuis gezeten, waar de ‘kantoorunits’ met triplex plankjes van elkaar werden gescheiden. Compassion DR heeft jarenlang in een te kleine ruimte gezeten om goed te kunnen werken. Er was onvoldoende ruimte om goed te werken en de medewerkers zaten op elkaar gepropt. Het laatste kantoor wat Compassion DR huurde, was een gezinswoning, omgebouwd tot kantoor. De huurprijzen zijn de laatste jaren enorm gestegen, waar alles duurder werd. Nu hebben ze, na vele jaren van afzien, eindelijk hun eigen gebouw. Gelukkig voor hen met airconditioning want het is geen pretje om in tropische vochtigheid te werken. Het lijkt een grote investering, maar op de lange termijn zal dit zich terugbetalen. Al binnen een paar jaar zal dat zichtbaar zijn.
Het is niet vreemd dat er 20 kantoor units zijn, want op het kantoor van Compassion Dominicaanse Republiek werken inmiddels meer dan 40 mensen en is er bij de bouw rekening gehouden met de visie voor de toekomst om aan de groei te voldoen.
Het nieuwe gebouw is een project gericht op de lange termijn. Compassion DR groeit enorm. Op dit moment worden er in de Dominicaanse Republiek 32.000 kinderen geholpen. Binnen 5 jaar willen ze meer dan 40.000 kinderen helpen. Om deze verwachte groei op te kunnen vangen is naast ruimte voor het huidige personeel van 40 medewerkers, ook ruimte voor nieuw personeel personeel nodig om de groei van het aantal projecten en de toe te nemen werklading op te vangen en te managen. Het getuigt alleen maar van een goede visie dat daar bij de bouw van het nieuwe gebouw al rekening mee is gehouden. Er zijn nu eindelijk goede ruimtes om trainingen te geven aan nieuw personeel, projectmedewerkers en kerkpartners. Die ruimte is gewoon heel erg hard nodig.
Wat betreft het bezoek aan het sponsorkind: je kunt denk ik niet van een gids vragen om van 32.000 kinderen alle informatie te weten. Wel weet elke projectmedewerker van de situatie van de kinderen in zijn/haar regio. Wat wij hebben vernomen, is dat de jongen niet langer naar het project wil gaan, omdat hij liever honkbalt dan naar het Compassion programma gaat. Vandaar dat de gids de jongen aansprak, omdat deze hem wilde overtuigen om in het project te blijven en hem op het belang daarvan te wijzen. Daarnaast hebben wij van de gids begrepen dat er nog 2 andere mensen tijdens dit bezoek aanwezig waren, die hij in de gaten moest houden omdat ze op eigen houtje in de gevaarlijke wijk waar project DR-120 zich bevindt, gingen rondlopen. Wij hebben van onze collega’s in de Dominicaanse Republiek begrepen dat de criminaliteit in deze wijk erg hoog is. Zonder het waarschijnlijk zelf te beseffen, stelden zij zich bloot aan het gevaar om overvallen te worden en dit wilde de gids voorkomen. In veel van de wijken waar Compassion aktief is, is het niet veilig om daar als blanke alleen rond te lopen. Daarom gaat er ook altijd een gids/begeleider mee.
Voordat je de volgende keer iets over een ander zegt, weet dan ook zeker dat de indrukken die je wekt correct zijn. Anders kan je mensen en organisaties onnodig schade berokkenen.
Namens Compassion Dominicaanse Republiek en Compassion Nederland.
Hugo de Feijter
Hoofd Sponsor Services
Compassion Nederland -
24 November 2005 - 09:25
Compassion Nederland:
Ik heb het bovenstaande bericht per ongeluk 2x gepost, dat was niet de bedoeling.
Hugo de Feijter
Hoofd Sponsor Services
Compassion Nederland
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley