Goed aangekomen in Dom.Republiek
07 November 2020 | Dominicaanse Republiek, Ciudad Trujillo
Lieve vrienden,
Na een vlucht van ruim negen uur ben ik in de Dominicaanse Republiek aangekomen. Alles ging prima, en zowel op de luchthaven van Parijs als op de luchthaven van Santo Domingo werd mijn temperatuur gemeten, en aan de hand daarvan bepaald men of je al dan niet een gevaar bent om besmet te zijn met het Corona virus.
Normaal is iedereen gezellig aan het babbelen in een vliegtuig, nu was het stil en bleef iedereen zoveel mogelijk op zijn plek zitten. Reizigers nemen de regels serieus, en zijn zich bewust van het gevaar van besmetting.
Op de luchthaven stond tussen alle mensen die buiten aan het wachten waren op aankomende reizigers, ook Jorge op mij te wachten, en ik straalde van blijdschap....wat niemand zag omdat ik een mondkapje op had. Wat was het fijn om hem weer te zien na 8 maanden.
Het viel mij nog mee, hoeveel mensen er waren op de luchthaven en er waren best nog aardig wat reizigers. Zowel de luchthaven van Punta Cana als die van Santo Domingo zijn behoorlijk veranderd en alles is nu gemoderniseerd...op Punta Cana geen muziekgroepje meer die je met Merengue muziek welkom heet, en ook niet meer via de vliegtuigtrap naar beneden lopen naar de rieten aankomsthal.
De 1e dagen verblijven wij in een hotel op 15 minuten van de luchthaven, en het ligt dichtbij het strand. Heerlijk om te relaxen in het zwembad. Vanmiddag langs het strand gelopen en bij de oom van Jorge, die daar een eettentje heeft, lekker rijst met kip en salade gegeten, en gelijk maar voor het avondeten gebakken vis besteld en dat werd later bij ons hotel bezorgd.
Het was nog best druk aan het strand, en met name Dominicanen, heel weinig toeristen. Maar tot mijn verrassing zijn die er wel, en in het hotel zat een echtpaar bij het zwembad en heel grappig, zijn komen uit Antwerpen, en zijn hier sinds september en overwinteren hier. De vrouw heeft 12 jaar in de DomRepubliek gewerkt en had een scooter en squadverhuur bedrijf. Het geeft mij altijd veel plezier als ik verhalen van andere reizigers hoor.
Ik merk dat ik echt uit Europa kom en de gebruiken, gewoontes heb van een Europese, en ik wil iets ondernemen, al is het maar langs het strand wandelen. De gewoontes van de Dominicanen zijn zo anders, die zitten hier op hun stoeltjes en praten met elkaar.
Ook waren er veel verkopers op het strand met strandartikelen, of dames die een massage aanbieden of mensen die armbandjes verkopen.
Het was een week slecht weer geweest hier met veel regen, en dit was de eerste zonnige dag dus dat zorgt ook voor veel strandgangers, denk ik.
Morgen moet Jorge weer aan het werk en hij is blij dat hij werk heeft. Hij heeft een schildersbedrijf en vandaag had hij een werkopdracht gegeven aan zijn personeel, en toen bleek dat een deel van het personeel niet naar het werk is gekomen. Heel vervelend dat mensen hun afspraken niet nakomen. De klant belde boos op, dat hij graag zijn huis geschilderd wil hebben en het zo niet op tijd klaar is.
Jammergenoeg moet ik morgen dus dit mooie tropische oord weer verlaten, en ga ik naar Bani. Vanwege het Corona virus is mijn bewegingsvrijheid enigszins beperkt, en ik heb gelukkig veel knutselmateriaal, en sudoko's meegenomen om mij te vermaken met iets waarvan ik energie krijg. Ook ga ik morgen mijn vouwfiets ophalen, zodat ik rondjes door de wijk waar Jorge woont kan gaan fietsen en wellicht kunnen we ook naar het strand fietsen als Jorge eind van de middag thuis komt.
In Bani zal ik de eerste dagen geen Internet hebben daar Jorge nog geen Internet in zijn huis heeft.
Dus even zullen jullie moeten wachten op de volgende reisverhalen vanuit Bani.
Hartelijke groeten,
Karin
Na een vlucht van ruim negen uur ben ik in de Dominicaanse Republiek aangekomen. Alles ging prima, en zowel op de luchthaven van Parijs als op de luchthaven van Santo Domingo werd mijn temperatuur gemeten, en aan de hand daarvan bepaald men of je al dan niet een gevaar bent om besmet te zijn met het Corona virus.
Normaal is iedereen gezellig aan het babbelen in een vliegtuig, nu was het stil en bleef iedereen zoveel mogelijk op zijn plek zitten. Reizigers nemen de regels serieus, en zijn zich bewust van het gevaar van besmetting.
Op de luchthaven stond tussen alle mensen die buiten aan het wachten waren op aankomende reizigers, ook Jorge op mij te wachten, en ik straalde van blijdschap....wat niemand zag omdat ik een mondkapje op had. Wat was het fijn om hem weer te zien na 8 maanden.
Het viel mij nog mee, hoeveel mensen er waren op de luchthaven en er waren best nog aardig wat reizigers. Zowel de luchthaven van Punta Cana als die van Santo Domingo zijn behoorlijk veranderd en alles is nu gemoderniseerd...op Punta Cana geen muziekgroepje meer die je met Merengue muziek welkom heet, en ook niet meer via de vliegtuigtrap naar beneden lopen naar de rieten aankomsthal.
De 1e dagen verblijven wij in een hotel op 15 minuten van de luchthaven, en het ligt dichtbij het strand. Heerlijk om te relaxen in het zwembad. Vanmiddag langs het strand gelopen en bij de oom van Jorge, die daar een eettentje heeft, lekker rijst met kip en salade gegeten, en gelijk maar voor het avondeten gebakken vis besteld en dat werd later bij ons hotel bezorgd.
Het was nog best druk aan het strand, en met name Dominicanen, heel weinig toeristen. Maar tot mijn verrassing zijn die er wel, en in het hotel zat een echtpaar bij het zwembad en heel grappig, zijn komen uit Antwerpen, en zijn hier sinds september en overwinteren hier. De vrouw heeft 12 jaar in de DomRepubliek gewerkt en had een scooter en squadverhuur bedrijf. Het geeft mij altijd veel plezier als ik verhalen van andere reizigers hoor.
Ik merk dat ik echt uit Europa kom en de gebruiken, gewoontes heb van een Europese, en ik wil iets ondernemen, al is het maar langs het strand wandelen. De gewoontes van de Dominicanen zijn zo anders, die zitten hier op hun stoeltjes en praten met elkaar.
Ook waren er veel verkopers op het strand met strandartikelen, of dames die een massage aanbieden of mensen die armbandjes verkopen.
Het was een week slecht weer geweest hier met veel regen, en dit was de eerste zonnige dag dus dat zorgt ook voor veel strandgangers, denk ik.
Morgen moet Jorge weer aan het werk en hij is blij dat hij werk heeft. Hij heeft een schildersbedrijf en vandaag had hij een werkopdracht gegeven aan zijn personeel, en toen bleek dat een deel van het personeel niet naar het werk is gekomen. Heel vervelend dat mensen hun afspraken niet nakomen. De klant belde boos op, dat hij graag zijn huis geschilderd wil hebben en het zo niet op tijd klaar is.
Jammergenoeg moet ik morgen dus dit mooie tropische oord weer verlaten, en ga ik naar Bani. Vanwege het Corona virus is mijn bewegingsvrijheid enigszins beperkt, en ik heb gelukkig veel knutselmateriaal, en sudoko's meegenomen om mij te vermaken met iets waarvan ik energie krijg. Ook ga ik morgen mijn vouwfiets ophalen, zodat ik rondjes door de wijk waar Jorge woont kan gaan fietsen en wellicht kunnen we ook naar het strand fietsen als Jorge eind van de middag thuis komt.
In Bani zal ik de eerste dagen geen Internet hebben daar Jorge nog geen Internet in zijn huis heeft.
Dus even zullen jullie moeten wachten op de volgende reisverhalen vanuit Bani.
Hartelijke groeten,
Karin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
