Nieuwe avonturen

Lieve allemaal,

Het is super fijn o m weer in de Dominicaanse Republiek te zijn. Genietend van het weerzien van mijn vriend Jorge, en natuurlijk alle andere vrienden uit Santa Rosa.

De eerste 3 dagen waren we in Punta Cana. Daar haalde Jorge mij op op het vliegveld. We hebben genoten van het prachtige hagelwitte strand aan de azuurblauwe zee. Mooie strandwandelingen gemaakt, en heerlijk in het warme zeew water gezwommen genietend van elkaar.

Afgelopen vrijdag zijn we naar het westen gereisd, waar mijn vriend woont. Zijn moeder is in oktober 2022 overleden, en Jorge heeft daar veel verdriet van, dus stelde ik voor om even naar haar graf te gaan. Het ligt op de route naar het westen in het kustplaatsje Boca Chica.

Het was emotioneel en ik realiseerde mij dat ik zijn moeder nooit meer zal zien. Het graf is een blok beton. De grafsteen moet nog gemaakt worden. Jorge zijn neef Manuel die in 2016 bij een autoongeluk op de snelweg is omgekomen ligt onder begraven, en zijn oma, Jorge zijn moeder ligt erboven begraven. Jorge wil de graftombe graag betegelen en heeft de maten opgenomen.

In stilte met zijn moeder in onze gedachten zijn we verder gereden naar Santo Domingo, de hoofdstad van de Dominicaanse Republiek. Daar is altijd veel verkeer, en het duurt soms wel een paar uur om de stad te doorkruisen. Na 5 uur in de auto kwamen we eind van de middag aan bij ons huis in Bani.

Het is fijn om weer samen te zijn met Jorge. Helaas kan hij nog niet bij mij in Nederland komem wonen daar hij eerst zijn inburgeringsexamen moet halen. Hij had een 4 voor spreekvaardigheidsexamen en 3 voor leesvaardigheidsexamen. Ik geeft hem nu elke dag zelf Nederlandse les, maar de moed ia er bij Jorge wel een beetje uit. Het was de 3e keer dat hij examen heeft gedaan.

Hoe nu verder,? Jorge wil vluchten met een bootje naar Puerto Rico samen met zijn zoon, omdat zij hier de armoede willen ontvluchten en een beter leven willen. Elke dag financiële zorgen is vreselijk. Jorge wil graag werken, maar hier in de Dominicaanse Republiek is weinig werk en bovendien zijn de salarissen laag en de kosten van levensonderhoud hoog.

Dankbaar ben ik dat ik geboren ben in een rijk land en zo'n goed leven heb. Alles is goed geregeld in de Nederlandse verzorgingsstaat.

Hier in de sloppenwijk is het elke dag vechten voor dagelijkse behoeftes, als een dak boven je hoofd, voldoende gevarieerde maaltijden. Geen werk betekent hier géén woonruimte, géén eten enz.

De komende week ga ik in de achterstandswijk aan de slag met de kinderen en meehelpen op de school.

Hartelijke groeten,

Karin