Indrukken vanuit Dominicaanse Republiek

Beste allemaal,

Inmiddels benik in Bani, en tot mijn grote verrassing slapen we bij het gezin van Marisol en Oscar en hun 2 kinderen, Osmari en Osmelin.

Het is een geweldige tijd! We hebben heel veel meegemaakt en dat begon zondag. We wilden naar de kerk, maar helaas de auto van onze vriendin in Santo Domingo starte niet, en helaas konden we dus niet met haar mee naar de Baptistenkerk. We besloten om met een taxi naar de kerk te gaan van een Amerikaans zendingsechtpaar.

Om half elf belden we aan bij het huis van hen en Bill deed open. Zijn vrouw was er niet en hij moest koken voor 35 mensen, die uit de kerk zouden komen eten. We mochten gaan zitten op de bank en kregen een glas water, maar als we met Bill wilden praten moesten we maar naar de keuken komen. Dat deden we...en even later stonden Wilma en ik te koken, eerst even een taart glazuren, daarna de kip braden en Wilma maakt het toetje; aardbeien in chocolade. En Wilma moest even de chocolade smelten, en kreeg het recept...

Ja, zei Bill, mijn vrouw is naar Haiti en komt straks en ik ben zo blij dat jullie mij gekomen zijn om mij te komen helpen. Het voelde alsof we gestuurd waren door God.

Ineens was ik kok, want de kip moest nog in een tomatensaus en daarna nog in de oven, en ja, ja ook moest er nog pasta gemaakt worden.

Het was enorm leuk en om twee uur kwamen onze gasten om te genieten van onze heerlijke maaltijd. We voelden ons apetrots.

Na de maaltijd met de ontmoetingen, was er Engelse les in de kerk en ik wilde wel mee om te kijken, maar met 5 minuten stond ik voor de klas en gaf ik Engelse les en vertelde over Nederland als of ik elke dag Engelse les gaf.

Om 5 uur konden we eindelijk uitrusten tijdens de kerkdienst, die in het Engels was. We hebben veel nieuwe mensen ontmoet en ook veel Haitianen die ons vertelden van de gebeurtenissen daar.

In de dienst was ook een ander Amerikaans echtpaar die net terug waren uit Port au Prince en vertelden over hun ervaringen. Het is er veilig en zijn hadden veel kunnen doen, en hadden ook hulpgoederen uitgedeeld.

Na een heerlijke nacht bracht obnze vriendin ons de volgende dag naar de bus richting Bani en waren we om 12 uur die middag bij Marisol en even later kwam Esdras ons daar ophalen.

Het weerszien met Helen en Esdras, en de 3 kinderen, Felipe, Zuail, Mati en met oma Sol, was hartverwarmend! Zo goed om te mee te maken.

Maar er zijn veel verrassingen, het waterwinkel is uitgebreid en er is een overkapping boven het pleintje voor de winkel en daar komt het nieuwe schoolplein. Voor de school zijn er 4 nieuwe bureaus gekocht, een prachtige glazen deur bij het kantoorje van Helen en het ziet er schitterend uit. Het is ontzettend goed te zien dat onze giften uit Nederland zo goed zijn gebruikt.

En het was genieten van al die kinderen die enthousiast de lessen volgen!

Vanmorgen zijn we door de wijk gelopen en kwamen bij de kerk van Edy, waar mijn verbazing nog groter werd..zonder geld uit NL, is de kerk nu in gebruik genomen, de kerkbanken staan er in en de preekstoel. De vloer zit er in, en de ramen zijn geplaatst. Alleen ontbreekt nog het geld voor 2 toiletten, en voor het stucwerk en voor een goede toegangsdeur, want dat zijn nu nog 2 golfplaten.

Er valt nog veel meer te schrijven, en ik heb het gevoel alsof ik al een week hier ben.

Hartelijke groeten,

Karin