Bijna naar huis

Lieve vrienden,

De laatste dagen in de Dominicaanse Republiek. Afgelopen maandag ben ik bij Marino Mendez geweest en het ook Doctora Ramona ontmoet op het Compassion project in de hoofdstad Santo Dominigo.

Erg leuk en boeiend om te zien hoe goed het project daar loopt met de school en de kliniek en de maaltijden voor de allerarmste kinderen.

Marino heeft ook al een 4YOU project voorgesteld, we kunnen daar de klaslokalen opknappen en de tussenmuren metselen. Die zijn nu van triplex en dat is nogal gehorig met al die leerlingen, volgens mij wel 500.

De NL ambassade was gesloten, dus ik heb de bijbels nu meegenomen naar Bani en vandaar worden ze opgehaald door een dame van de reclassering die altijd 1x per jaar komt om de NL gevangenen te bezoeken.

De laatste 2 dagen heb ik handvaardigheidsles gegeven aan de kinderen op de school. En dat is echt leuk om hen wat te leren. Ook Ariel een hoogbegaagde jongen van 5, die niet mag doorstromen naar de 1e klas, deed steeds mee. Ook als ik bij de 2e of 3e klas was, deed hij mee en met 1x uitleggen snapt hij wat hij moet doen. De oudste leerlinge is een meisje van 13 die dan tussen 8 en 9 jarigen zit. Dat werkt dus niet echt.

Met Danielito ben ik een rugzak en schoolspullen wezen kopen. Hij werkt ´s morgens bij een winkel en brengt waterflessen weg. En ´s middags gaat hij naar school. Helaas heeft hij geen papieren, geen geboortbewijs, niets. En dat geeft zorgen voor de toekomst, want zo kan hij niet verder studeren. Zijn ouders zijn overleden en zijn overige familie leden zijn zelf ook niet geregistreerd daar het Haitianen zijn. Danielito is echter in de DR geboren. En zo zijn er velen in Santa Rosa, zonder geboortebewijs.

Rafaelo is ziek en ik ga altijd met hem op de brommer overal heel. Hij heeft een heel dik been en het ziet er ontstoken uit. Zijn vrouw was in Santo Domingo op bezoek bij haar zieke vader, met de jongste dochter van 6 en de andere kinderen waren thuis. Echter als papa niet werkt, is er ook geen geld en ook geen eten. En de volgende dag sprak ik hen weer, ziijn vrouw was er weer en zij had een infectie aan haar voeten, al 2 weken en ze was er al mee naar de dokter geweest maar het zag er nog steeds beroerd uit. Moeilijke situaties, en wat is het leven in NL dan goed, met alle voorzieningen.

Voor Keyla ga ik zorgen dat ze een computer cursus gaat volgen, want ze ze gaat al 2 jaar niet naar school. Ze spijbelde veel en in huiswerk maken heeft ze geen zin...ze wil graag kapster worden. Misschien lukt een computercursus wel, want ze hoeft doorvoor geen huiswerk te maken en het is praktische, met leuke opdrachten tijdens de lessen.

Me de dochters van Esdras gaat het heel goed. De middelste zit op het polytechnico en volgt de opleiding boekhouden. De oudste wil een talenopleiding gaan doen aan de universiteit en zit nu nog op de middelbare school. De jongste Felipe zit in de laatste klas van de lagere school.

Wat ook veel belovend is, is de dijk die om Santa Rosa gebouwd gaat worden. Ze zijn er druk mee bezig en ik hoop dat het klaar is voor het volgende orkaanseizoen. In 2007 zijn er veel huizen verdwenen en in 2010 zijn er in nov ook weer 5 families zonder huis komen te zitten.

Ik hoop dat zich snel nog deelnemers zullen aanmelden voor de 4YOU projecten. Zie projectinfo op www.4you2.org. Het zou jammer zijn als de projecten stil staan. Voor Ecuador zijn er nu 4 deelnemers, maar voor de DR nog geen 1.

Zo nu ga ik mijn koffer pakken en daarna ga ik lekker eten in een restaurant aan het strand met uitzicht op de azuurblauwe zee!

Hartelijke groeten,

Karin