Hartelijke ontvangst in Santa Rosa
16 Juni 2018 | Dominicaanse Republiek, Baní
Lieve vrienden en collega's,
Gisteravond ben ik hartelijk ontvangen, hier in Santa Rosa, in het huis van pastor Esdras Kelly en zijn vrouw Elen. Wat is het fijn om hier weer te zijn.
Met tranen in mijn ogen van ontroering, hoe bijzonder het is dat ik hier weer mag logeren.
Gisteren ben ik heel even op verjaardagsvisite geweest, want Jorge zijn zoon was gisteren jarig. Iedereen was er, zijn moeder, stiefvader, oudste zus Rossi met haar man en haar zoontje Oliver, en jongste zus Mabel. Zo vertrouwd allemaal, want ik ken ze alemaal al zolang.
Jorge zelf was er niet bij. Hij is in la Romana en hij heeft een training voor zijn nieuwe baan in de keuken van een hotel. De baas weet nog niet waar hij Jorge wil plaatsen want hij heeft ookmwerk voor Jorge in Santiago. In ieder geval moest Jorge eerst toesteming vragen om naar mij toe te komen in Puna Cana en hij wilde dan maandag komen.
Zolang wilde ik echter niet in Punta Cana blijven, want zo alleen is het best saai. Ik was al 3 keer naar het strand geweest, heb in mijn uppie het hele strand langsgelopen op zoek naar een schoon stukje strand, want het lag vol met algen. En de vrachtwagens en buldozer reden af en aan met een ploeg werkmannen om al de algenbrei op te ruimen.
Toen ik Jorge gistermorgen sprak, en hij vertelde dat hij maandag zou willen komen, heb ik spontaan besloten nog diezelfde middag met de bus naar Santo Domingo te vertrekken. Ik heb mijn spullen in de koelkastblaten staan, en heb tegen de eigenaar gezegd, dat ik maandag terug kom, als mijn vriend er is.
De busreis naar Santo Domingo was leuk, en er waren 2 Oostenrijkse meisjes, backpackers, die ook eerder had gezien in het appartementencomplex waar ik logeerde, en ik kon mijn reiservaringen met hen delen en hen goede tripsadviezen geven over hotels in Jarabacoa, en dat zijn zeker de prachtige watervallen moeten gaan bekijken.
In Santo Domingo arriveerde ik om 18:00 uur, en dus is de rit van punta cana nu veel minder lang als een aantal jaren geleden; in 3 uur tijd, terwijl dat voorheen 4 uur duurde inclusief een tussenstop.
Bij het busstation had ik een ontmoeting met Abel, de man van Rosa, die in mijn huis in Hilversum logeert. Het was een fijne ontmoeting en heel leuk om hem in het echt te zien, want ik had alleen via Whatapp met hem gesproken, als Rosa met hem belde vanuit Hilversum.
Aan hem moest ik documenten overhandigen die hij nodig heeft om zijn huwelijk in te schrijven als Europees wettelijk huwelijk, zodat hij binnenkort zich samen met Rosa in Nederland kan vestigen.
In de Dominicaanse Republiek is 35% van de bevolking werkeloos, en het is moeilijk om werk te vinden.Er zijn geen uitzendbureaus, dus je moet zelf de straat op om werk te vinden, en daarbij is een goed netwerk belangrijk, anders rol je zo de criminaliteit in.
Jorge heeft het ook zwaar en heeft enorme financiele problemen, en hij is wanhopig. Gisteren schoot hij helemaal door het lint, en maakte de relatie uit, omdat ik zonder hem te bellen naar Bani was afgereisd, en hij beschuldigde mij, dat ik wel een andere vriendje zou hebben. Zoals de waard is, vertrouwd hij zijn gasten, zei Esdras, en ook Elen zei, dat hij heeft geprobeerd de touwtjes in handen te houden, door mij te beinvloeden. Nu heb ik gekozen voor mezelf, en dat voelt voor mij heel goed, ik heb het alemaal kunnen loslaten, en ben blij in Santa Rosa te zijn.
Vandaag ga ik even langs Jorge zijn huisbaas en ik wil met eigen ogen zien hoe de situatie is, en nog wat spullen ophalen in het huis, tenminste als ik erin kan, want Jorge heeft de sleutels mee, maar wellicht heeft de huisbaas ook een sleutel.
Ik heb ontzettend veel zin om de wijk in te gaan, en Rafelo en Cristina te bezoeken, en ik wil graag naar Yeni en meehelpen als zij lesgeeft aan Celina, dat meisje waarvoor jullie giften hebben gegeven in februari, en die nu hoop ik beter heeft leren lezen en schrijven.
Hier in de wijk ben ik een soort prinses en alle kinderen groeten mij als ik langsloop, zelfs gisteravondm het was aardedonker op straat omdat er geen stroom was, en zelfs toen, herkenden de kinderen mij, en werd ik vrolijk begroet.
Wat een zegen om hier zoveel te kunnen betekenen.
Hartelijke groeten,
Karin
Gisteravond ben ik hartelijk ontvangen, hier in Santa Rosa, in het huis van pastor Esdras Kelly en zijn vrouw Elen. Wat is het fijn om hier weer te zijn.
Met tranen in mijn ogen van ontroering, hoe bijzonder het is dat ik hier weer mag logeren.
Gisteren ben ik heel even op verjaardagsvisite geweest, want Jorge zijn zoon was gisteren jarig. Iedereen was er, zijn moeder, stiefvader, oudste zus Rossi met haar man en haar zoontje Oliver, en jongste zus Mabel. Zo vertrouwd allemaal, want ik ken ze alemaal al zolang.
Jorge zelf was er niet bij. Hij is in la Romana en hij heeft een training voor zijn nieuwe baan in de keuken van een hotel. De baas weet nog niet waar hij Jorge wil plaatsen want hij heeft ookmwerk voor Jorge in Santiago. In ieder geval moest Jorge eerst toesteming vragen om naar mij toe te komen in Puna Cana en hij wilde dan maandag komen.
Zolang wilde ik echter niet in Punta Cana blijven, want zo alleen is het best saai. Ik was al 3 keer naar het strand geweest, heb in mijn uppie het hele strand langsgelopen op zoek naar een schoon stukje strand, want het lag vol met algen. En de vrachtwagens en buldozer reden af en aan met een ploeg werkmannen om al de algenbrei op te ruimen.
Toen ik Jorge gistermorgen sprak, en hij vertelde dat hij maandag zou willen komen, heb ik spontaan besloten nog diezelfde middag met de bus naar Santo Domingo te vertrekken. Ik heb mijn spullen in de koelkastblaten staan, en heb tegen de eigenaar gezegd, dat ik maandag terug kom, als mijn vriend er is.
De busreis naar Santo Domingo was leuk, en er waren 2 Oostenrijkse meisjes, backpackers, die ook eerder had gezien in het appartementencomplex waar ik logeerde, en ik kon mijn reiservaringen met hen delen en hen goede tripsadviezen geven over hotels in Jarabacoa, en dat zijn zeker de prachtige watervallen moeten gaan bekijken.
In Santo Domingo arriveerde ik om 18:00 uur, en dus is de rit van punta cana nu veel minder lang als een aantal jaren geleden; in 3 uur tijd, terwijl dat voorheen 4 uur duurde inclusief een tussenstop.
Bij het busstation had ik een ontmoeting met Abel, de man van Rosa, die in mijn huis in Hilversum logeert. Het was een fijne ontmoeting en heel leuk om hem in het echt te zien, want ik had alleen via Whatapp met hem gesproken, als Rosa met hem belde vanuit Hilversum.
Aan hem moest ik documenten overhandigen die hij nodig heeft om zijn huwelijk in te schrijven als Europees wettelijk huwelijk, zodat hij binnenkort zich samen met Rosa in Nederland kan vestigen.
In de Dominicaanse Republiek is 35% van de bevolking werkeloos, en het is moeilijk om werk te vinden.Er zijn geen uitzendbureaus, dus je moet zelf de straat op om werk te vinden, en daarbij is een goed netwerk belangrijk, anders rol je zo de criminaliteit in.
Jorge heeft het ook zwaar en heeft enorme financiele problemen, en hij is wanhopig. Gisteren schoot hij helemaal door het lint, en maakte de relatie uit, omdat ik zonder hem te bellen naar Bani was afgereisd, en hij beschuldigde mij, dat ik wel een andere vriendje zou hebben. Zoals de waard is, vertrouwd hij zijn gasten, zei Esdras, en ook Elen zei, dat hij heeft geprobeerd de touwtjes in handen te houden, door mij te beinvloeden. Nu heb ik gekozen voor mezelf, en dat voelt voor mij heel goed, ik heb het alemaal kunnen loslaten, en ben blij in Santa Rosa te zijn.
Vandaag ga ik even langs Jorge zijn huisbaas en ik wil met eigen ogen zien hoe de situatie is, en nog wat spullen ophalen in het huis, tenminste als ik erin kan, want Jorge heeft de sleutels mee, maar wellicht heeft de huisbaas ook een sleutel.
Ik heb ontzettend veel zin om de wijk in te gaan, en Rafelo en Cristina te bezoeken, en ik wil graag naar Yeni en meehelpen als zij lesgeeft aan Celina, dat meisje waarvoor jullie giften hebben gegeven in februari, en die nu hoop ik beter heeft leren lezen en schrijven.
Hier in de wijk ben ik een soort prinses en alle kinderen groeten mij als ik langsloop, zelfs gisteravondm het was aardedonker op straat omdat er geen stroom was, en zelfs toen, herkenden de kinderen mij, en werd ik vrolijk begroet.
Wat een zegen om hier zoveel te kunnen betekenen.
Hartelijke groeten,
Karin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
