De bruiloft
22 December 2016 | Dominicaanse Republiek, Baní
Lieve allemaal,
Het is alweer even geleden dat ik jullie geschreven heb. Mijn dagen zijn gevuld en ik verveel mij geen moment. Soms is het zoveel dat ik mijn gedachten s avonds niet stil krijg en moeilijk inslaap.
Zondag is een dag als alle andere hier en alle winkels zijn open en ook in de werkplaats wordt gewerkt. Ook Jorge was aan het werk en ik heb hem onverwachts opgezocht op zijn werk, omdat ik er de vorige dag ook was geweest. Voor hem heel ongewoon dat ik zulke dingen doe, maar voor mij heel leuk. Ik werd bij deze familie gastvrij ontvangen en na een heelijk bakje zoete Dominicaanse koffie bracht Jorge mij weer thuis.
Zondag om 5 uur zou de bruiloft beginnen, maar de Dominicanen zijn altijd te laat met alles, dus ik stond om 5 uur nog onder de douche, tijd zat dacht ik , en dat was ook zo, en om 6 uur was ik bij Yeni thuis en zag ik haar in haar prachtige trouwjurk ; wat een sprookje. De bruidegom stond buiten te wachten en mocht haar pas in de kerk zien. Ik kreeg een rondleiding op de lokatie (is normaal een parkeerplaats) die prachtige gedecorreerd was in groen en wit en waar later de receptie en het diner zou zijn.
Rond zeven uur waren alle gasten klaar en zaten de meesten in de kerk. De kerk die wij met vrijwilligers uit Nederland gebouwd hebben zag er prachtig uit. Er staan nieuwe kerkbanken van donker hout en alles was versierd in groen en wit. Er was veel symboliek. De linten werden doorgeknipt door Ariani als teken dat alle obstakels zijn overwonnen en dat Yeni en Juan kunnen trouwen, daarna wordt de bijbel binnengebracht, de ringen, rijst als teken van hoop en leven, en geld als teken van voorspoed en geluk, daarna komt de bruidegom binnen met zijn trouwgetuige, en daarna komt Yeni binnen met haar trouwgetuige. In et midden van de kerk gaven Juan en Yeni elkaar een omhelzing. Zo mooi. Er was daarna nog dans en drama spel en een verhaal over hoe Yeni en Juan elkaar hebben leren kennen en daarna volgde de trouwplechtigheid, de ringen en de kus!
Ook Jorge was in de kerk, maar kwam iets later en ik stond voorin de kerk om fotoś te nemen. Ik was zo blij toen ik hem zag.
Na de dienst hebben we Julio, de blinde jongen , en zijn vrouw en zoontje meegenomen naar de receptie. Weer foto;s maken en daarna kregen we rijst met kip en spagetti en een wit zoet broodje, en om 9 uur s avonds was alles voorbij.
Maandag ben ik heel druk geweest en heb ik in 4 klassen met de kinderen 3D kerstkaarten gemaakt. In een van de groepen kreeg de lerares een telefoontje en moest met spoed weg zo stond ik in eens alleen voor de klas. In Nederland kan dat echt niet. Zij liet zo alles aan mij over.
Dinsdag heb ik weer 3D kaarten gemaakt in een van de andere klassen en dat was super leuk. Het geeft mij zoveel vreugde als ik zulke leuke dingen met de kinderen kan doen.
Daarna haalde Rafael uit Boca Canasta een andere wijk in Bani, mij op en heb ik met zijn dochter, vrouw en nog een vriend van hun dochter ook 3D Kaarten gemaakt. Deze jonge dames zijn 20 en vinden het ontzettend leuk om creatief bezig te zijn en genieten hier zo van, dat maakt mij ook weer hel blij.
Hoe ziet het leven in mijn eigen appartement er uit? s Morgens sta ik op, douchen, en ga ik naar de kruidenier op de hoek en koop broodjes en een sapje, daarna even dweilen want het is enorm stoffig omdat ik boven de zagerij woon van de meubelwerkplaats. Ik heb her drukker dan eerder toen ik bij een gezin in woonde, want ik moet nu zelf schoonmaken, en zorgen dat het heel hygienisch is. Ik had een paar dagen niet gedweilt en de mieren liepen overal.Ook moet ik eraan wennen dan onverwachts iedereen op bezoek komt en ik heb logees gehad, een schoonzus van Yeni en Yeni haar beste schoolvriendin, die kwamen logeren omdat er bij Yeni geen plaats was. En gisteravond om tien uur, lag ik al in bed en stond Jorge opeens voor de deur.
Vandaag mocht ik mee met Jorge en zijn zoon en de andere 3 schilders naar Palenque. Daar heeft hij een grote schilderklus en mag hij het gemeentehuis schilderen. De verf en kwasten, en rollers had hij de vorige dag al besteld en hoefde hij alleen nog maar op te halen, omdat het zoveel was, moesten we 3x op en neer rijden van gemeentehuis naar verfwinkel. En alles moest nog een keer geteld worden, 10 rollers, 4 grote kwasten , 2 kleine kwasten, 14 emmers muurverf en vele blikken andere verf en tinner en handschoenen. Ik vond het heel leuk om van zo dichtbij te zien en ook o de verschillen te ontdekken tussen hoe het in DR gaat en hoe het in Nederland gaat.
Daarna heeft Jorge mij weggebracht naar zijn vader en stiefmoeder, en kreeg ik daar een heerlijke maaltijd met rijst, bonen, kip en salade. Ik werd er emotioneel van zoveel als Jorge van mij houdt en mij steeds omhelst, kust en lieve woorden in mijn oor fluistert. Iedere keer als ik denk aan het weer opnieuw afscheid moeten nemen, moet ik huilen.
Ik was zo moe, en ik ben ook verkouden, doordat het hier erg waait en de wind is koud en zorgt dat ik een beetje grieperig ben. Ik mocht op bed liggen en er was airco in deze slaapkamer, zo heerlijk, en ik kwam helemaal bij. Twee uur later ben ik met de neefjes en nichtjes van Jorge gaan knutselen, en de buurkinderen kwamen ook en ik heb met hen kerst engeltjes gemaakt
Ze vonden het geweldig en vroeg wanneer ik weer zou komen.
Om half zes gingen we naar Bani terug, ongeveer een half uur rijden door leuke kleine dorpjes, en langs rivier Nizao. Daarna de schilders naar huis brengen en om kwart voor zeven was ik thuis in mijn eigen appartement. Even naar de kruidenier om broodjes te kopen en appelsap en mijn avondeten is weer klaar. Ik heb geen koelkast, dus koop alles voor 1x. Ook stoelen, tafel of een bank heb ik niet, en ik zit in mijn grote lege woonkamer op de gladde tegelvloer te eten. Daarna de afwas doen, hihi, ik heb 1 bord en 1 mes, dus dat is zo klaar. even alles weer afvegen en dan ga ik naar Marisol de buurvrouw waar ik even kan internetten en mijn email kan checken.
Heb ook buurvrouwen gekregen met een kind, want de eerste week woonde er alleen een buurman in het appartement. Het is een van de weinige huizen in de wijk die stromend water en electriciteit hebben 2 uur per dag en dat maakt het voor mij heel luxe.
Zo nu heb ik genoeg geschreven over het leven hier. Als jullie nog vragen hebben, hoor ik het graag en ook verheug ik mij zeer op berichten van jullie.
Hartelijke groeten
Karin
Het is alweer even geleden dat ik jullie geschreven heb. Mijn dagen zijn gevuld en ik verveel mij geen moment. Soms is het zoveel dat ik mijn gedachten s avonds niet stil krijg en moeilijk inslaap.
Zondag is een dag als alle andere hier en alle winkels zijn open en ook in de werkplaats wordt gewerkt. Ook Jorge was aan het werk en ik heb hem onverwachts opgezocht op zijn werk, omdat ik er de vorige dag ook was geweest. Voor hem heel ongewoon dat ik zulke dingen doe, maar voor mij heel leuk. Ik werd bij deze familie gastvrij ontvangen en na een heelijk bakje zoete Dominicaanse koffie bracht Jorge mij weer thuis.
Zondag om 5 uur zou de bruiloft beginnen, maar de Dominicanen zijn altijd te laat met alles, dus ik stond om 5 uur nog onder de douche, tijd zat dacht ik , en dat was ook zo, en om 6 uur was ik bij Yeni thuis en zag ik haar in haar prachtige trouwjurk ; wat een sprookje. De bruidegom stond buiten te wachten en mocht haar pas in de kerk zien. Ik kreeg een rondleiding op de lokatie (is normaal een parkeerplaats) die prachtige gedecorreerd was in groen en wit en waar later de receptie en het diner zou zijn.
Rond zeven uur waren alle gasten klaar en zaten de meesten in de kerk. De kerk die wij met vrijwilligers uit Nederland gebouwd hebben zag er prachtig uit. Er staan nieuwe kerkbanken van donker hout en alles was versierd in groen en wit. Er was veel symboliek. De linten werden doorgeknipt door Ariani als teken dat alle obstakels zijn overwonnen en dat Yeni en Juan kunnen trouwen, daarna wordt de bijbel binnengebracht, de ringen, rijst als teken van hoop en leven, en geld als teken van voorspoed en geluk, daarna komt de bruidegom binnen met zijn trouwgetuige, en daarna komt Yeni binnen met haar trouwgetuige. In et midden van de kerk gaven Juan en Yeni elkaar een omhelzing. Zo mooi. Er was daarna nog dans en drama spel en een verhaal over hoe Yeni en Juan elkaar hebben leren kennen en daarna volgde de trouwplechtigheid, de ringen en de kus!
Ook Jorge was in de kerk, maar kwam iets later en ik stond voorin de kerk om fotoś te nemen. Ik was zo blij toen ik hem zag.
Na de dienst hebben we Julio, de blinde jongen , en zijn vrouw en zoontje meegenomen naar de receptie. Weer foto;s maken en daarna kregen we rijst met kip en spagetti en een wit zoet broodje, en om 9 uur s avonds was alles voorbij.
Maandag ben ik heel druk geweest en heb ik in 4 klassen met de kinderen 3D kerstkaarten gemaakt. In een van de groepen kreeg de lerares een telefoontje en moest met spoed weg zo stond ik in eens alleen voor de klas. In Nederland kan dat echt niet. Zij liet zo alles aan mij over.
Dinsdag heb ik weer 3D kaarten gemaakt in een van de andere klassen en dat was super leuk. Het geeft mij zoveel vreugde als ik zulke leuke dingen met de kinderen kan doen.
Daarna haalde Rafael uit Boca Canasta een andere wijk in Bani, mij op en heb ik met zijn dochter, vrouw en nog een vriend van hun dochter ook 3D Kaarten gemaakt. Deze jonge dames zijn 20 en vinden het ontzettend leuk om creatief bezig te zijn en genieten hier zo van, dat maakt mij ook weer hel blij.
Hoe ziet het leven in mijn eigen appartement er uit? s Morgens sta ik op, douchen, en ga ik naar de kruidenier op de hoek en koop broodjes en een sapje, daarna even dweilen want het is enorm stoffig omdat ik boven de zagerij woon van de meubelwerkplaats. Ik heb her drukker dan eerder toen ik bij een gezin in woonde, want ik moet nu zelf schoonmaken, en zorgen dat het heel hygienisch is. Ik had een paar dagen niet gedweilt en de mieren liepen overal.Ook moet ik eraan wennen dan onverwachts iedereen op bezoek komt en ik heb logees gehad, een schoonzus van Yeni en Yeni haar beste schoolvriendin, die kwamen logeren omdat er bij Yeni geen plaats was. En gisteravond om tien uur, lag ik al in bed en stond Jorge opeens voor de deur.
Vandaag mocht ik mee met Jorge en zijn zoon en de andere 3 schilders naar Palenque. Daar heeft hij een grote schilderklus en mag hij het gemeentehuis schilderen. De verf en kwasten, en rollers had hij de vorige dag al besteld en hoefde hij alleen nog maar op te halen, omdat het zoveel was, moesten we 3x op en neer rijden van gemeentehuis naar verfwinkel. En alles moest nog een keer geteld worden, 10 rollers, 4 grote kwasten , 2 kleine kwasten, 14 emmers muurverf en vele blikken andere verf en tinner en handschoenen. Ik vond het heel leuk om van zo dichtbij te zien en ook o de verschillen te ontdekken tussen hoe het in DR gaat en hoe het in Nederland gaat.
Daarna heeft Jorge mij weggebracht naar zijn vader en stiefmoeder, en kreeg ik daar een heerlijke maaltijd met rijst, bonen, kip en salade. Ik werd er emotioneel van zoveel als Jorge van mij houdt en mij steeds omhelst, kust en lieve woorden in mijn oor fluistert. Iedere keer als ik denk aan het weer opnieuw afscheid moeten nemen, moet ik huilen.
Ik was zo moe, en ik ben ook verkouden, doordat het hier erg waait en de wind is koud en zorgt dat ik een beetje grieperig ben. Ik mocht op bed liggen en er was airco in deze slaapkamer, zo heerlijk, en ik kwam helemaal bij. Twee uur later ben ik met de neefjes en nichtjes van Jorge gaan knutselen, en de buurkinderen kwamen ook en ik heb met hen kerst engeltjes gemaakt
Ze vonden het geweldig en vroeg wanneer ik weer zou komen.
Om half zes gingen we naar Bani terug, ongeveer een half uur rijden door leuke kleine dorpjes, en langs rivier Nizao. Daarna de schilders naar huis brengen en om kwart voor zeven was ik thuis in mijn eigen appartement. Even naar de kruidenier om broodjes te kopen en appelsap en mijn avondeten is weer klaar. Ik heb geen koelkast, dus koop alles voor 1x. Ook stoelen, tafel of een bank heb ik niet, en ik zit in mijn grote lege woonkamer op de gladde tegelvloer te eten. Daarna de afwas doen, hihi, ik heb 1 bord en 1 mes, dus dat is zo klaar. even alles weer afvegen en dan ga ik naar Marisol de buurvrouw waar ik even kan internetten en mijn email kan checken.
Heb ook buurvrouwen gekregen met een kind, want de eerste week woonde er alleen een buurman in het appartement. Het is een van de weinige huizen in de wijk die stromend water en electriciteit hebben 2 uur per dag en dat maakt het voor mij heel luxe.
Zo nu heb ik genoeg geschreven over het leven hier. Als jullie nog vragen hebben, hoor ik het graag en ook verheug ik mij zeer op berichten van jullie.
Hartelijke groeten
Karin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
