Het plannings probleem

Lieve allemaal,

Wow 67 mensen hebben mijn vorige verslag gelezen. Vandaag, het is nog vroeg hier, heb ik weer heel veel te vertellen over alles wat ik maandag en dinsdag heb beleefd.

Ik had behalve aan Jorge, niemand verteld dat ik zou komen. Ten eerste omdat ik een lege agenda wilde, om tot rust te komen in mijn vakantie. Ten tweede omdat ik vanwege Corona hier met alle besmettingen voorzichtig moet zijn.

Veel Dominicanen vertrekken uit dit land omdat er veel werkloosheid is, en armoede. Weinig zicht op een beter bestaan, en het is overal beetje scharrelen om wat geld te verdienen.

De verrassing was groot toen Jorge bij Yeni aan de deur kwam, en vertelde dat hij zijn nieuwe vrouw wilde voorstellen...en toen kwam ik uit de auto. Het was fijn om bij te praten, en te zien hoe de bouw van de toilet voor schooltje vordert, en de komende week wordt ook de binnenplaats gemaakt.

Yeni bracht mij naar het kleine huisje van Christina, en vertelde dat zij een verrassing had....Karin....wow...en ze ging haar man bellen om te zeggen, dat er bezoek voor hem was. Toen Rafelo het huisje binnen stapte, en mij om het hoekje zag zitten, deed hij een stap nasr achteren, zo groot was zijn verbazing en hij kwam naar mij toen , en zei: Is dit echt of droom ik? En wat....ik heb zojuist nog een spraakbericht van jou gehad....en dus dacht ik dat je in Nederland was....en al die tijd was je in DR...ongelovelijk.

Bij Rafelo in gezin zijn de 2 jongens, Kako en Kelvin, ondertussen getrouwd, en de vrouw van Kako is zwanger. Christina en Rafelo worden dus voor de 2e keer opa en oma.

Yerfeny haar man, is er met een ander meisje vandoor die hoogzwanger is, en meisje verwacht. Dus Yedwin krijgt er een halfzusje bij. Wat een gebrokenheid in de gezinnen hier in DR. Ook nog altijd veel jonge tiener moeders. Vaak zonder werk, en met een man die afwezig is in het gezin.

Gisteren geeft Jorge zijn werk verschoven naar volgende week, en mocht ik kiezen wat ik wilde doen: naar de bergen om te wandelen.

Ook zijn 2 jongste dochters gingen mee, maar de planning loopt hier altijd anders en dan komt er steeds wat tussen. Daar wordt ik nerveus en geïriteerd van, want ik wil graag weten waar ik aan toe ben. Dus eerst moesten we nog langs een vriend, omdat deze wat wilde bespreken met Jorge. Daarna gIngen we dochter Mabel ophalen, die voor ons ook wat eten klaargemaakt had, want het was inmiddels half 1. In de auto even snel op eten, iets waar ik ook geïrriteerd van raakte, omdat ik rustig aan tafel wil eten.

Daarna belde Jorge zijn zoon, of we even naar een huis wilde rijden omdat er een pakketje werd bezorgd, en zijn zoon was nog op zijn werk. Dus eerst andere dochter opgehaald, door naar bejaardenhuis waar zoon werk om sleutel op te halen, en door naar huis voor pakketje. Daar was niets, geen auto die pakketje kwam brengen, dus weer terug naar bejaardenhuis om sleutel terug te brengen. En daarna weer naar het huis voor het pakketje omdat de zoon van Jorge ook meewilde naar de bergen. Eenmaal daar aangekomen, pakketje was bezorgd, en zoon wilde eerst douchen en besloot toen, dat we maar moesten vertrekken zonder hem.

Dus om 2 uur eindelijk op weg....nog even tanken...even verderop...de banden spanning nog even controleren.....en zo werd het 3 uur.