Bericht vanuit Pulingui

Lieve vrienden, familie en collegas,

Het is zondagmiddag en vanuit het kleine dorpje Pulingui schrijf ik jullie dit bericht.

Het zijn 3 dagen vol van nieuwe belevenissen geweest. Goede vlucht en eenmaal in Ecuador stond als eerste ontmoeting gepland, dat Esdras vanuit de DR zich bij onze groep zou voegen.

Esdras was er 1 dag eerder en had gelogeerd bij een andere dominee in de hoofdstad Quito. Hij is mee met dit 4YOU project om te leren over hoe hier in EC het Compassion project al vele jaren draait. Hij zal zelf in september starten met een soort gelijk project in Santa Rosa.

Het was een heel hartelijk welkom in Pulingui na een voorspoedige busreis van 4 uur. De groep geniet van alle ontmoetingen. De eerst dag zijn we gelijk aan het werk gegaan in Silveria een klein bergdorp. We hebben betonijzer gezaagd en daarna gevlochten. 's Middags heb we kinderwerk gedaan en met de kinderen prachtige kettingen gemaakt als verbondenheid in het geloof in Christus.

En natuurlijk heb ik mijn sponsorfkind Felix opgezocht. Heel mooi om daar te zijn en Esdras was onder de indruk van de armoedige omstandigheden hier.

Heel grappig is dat Esdras tegen de Ecuadorianen wilde zeggen dat ze het werk anders moeten doen...(op de Doomincaanse manier is immers veel beter) Voor hem heel goed om te ervaren hoe wij ons NL voelen als we ene project doen en in de DR van alles willen veranderen. Ook was hij verbaasd over dat mensen ijs eten in een land waar het koud is. Het is mooi om door zijn ogen te zien hoe hij alles hier ziet.

Ook de groep vind het leuk dat hij erbij is en hij is echt 1 van ons. Doet mee met zingen in het NL en vanmorgen in de kerk mocht hij de preek doen, over 1 Petrus 2:9.

Ik geniet enorm van alle bijzondere dingen die ik hier meemaak.

Zo was is gisteren met Bram en de 3 anderen uit Wierden bij Anita met haar gehandicapte zoon Kevin. Indrukwekkend en heel moeilijk omdat hij nooit 'mama' zal kunnen zeggen en waarschijnlijk ook niet zal leren lopen. Met hulp uit NL kan hij nu wel naar speciale therapie. Maar ja, er zijn nog veel meer andere kinderen die hulp nodig hebben.

Vanmorgen uit de kerk zijn we in kleine groepjes bij div. gezinnen op visite geweest en dat was heel goed. Bij onze familie gingen we foto's kijken op de computer en ik was totaal verrast. Maar ook triest want 1 van hun zoons is in dec overleden aan leukemie, pas 14 jaar oud. Dat zijn verhalen, die je raken.

Het is mooi om iedere dag samen met God te beginnen en met elkaar te zingen. De sfeer in de groep en de band met elkaar is goed.

Het is ongelovelijk dat ik hier nog maar net ben, en eigenlijk kan ik niet ophouden met verhalen vertellen.

Maar ik moet nu gaan, daar ik ook nog met Esdras met dominee Jose Guaman wil praten over het project hier. En vanmiddag gaat er een groepje naar Tunsalao en eigenlijk wil ik mee, maar ook wil ik naar Felix...

Vanavond gaan we naar Calshi naar de kerk en daar hebben we ook al gezien dat de kerk bijna klaar is en ook de bakkerij en de alfabetiseringscursus lopen. Dat is mooi om te zien.

Maandag gaan we weer verder met het dak maken in Silveria.

Alle goeds en heel veel groeten uit Ecuador!

Karin