Gezegend tijd in Ecuador

Lieve allemaal,

Op dit moment ben ik in Quito voor de laatste 2 dagen hier in Ecuador.

Het was een prachtig avontuur! Ik heb jullie veel te vertellen.

Gisteren hebben we de groep weer ontmoet na een verblijf van 2 dagen in de jungle.

De groep is met de trein geweest en heeft een andere excursie gemaakt, terwijl Esdras en ik in de jungle waren. Het was een bijzonder mooie tijd in de jungle. Cesar die leiding geeft aan het onderwijsproject in de jungle had voor ons een heel programma opgesteld, tot mijn grote verrassing.

We kwamen daar dus zondagmiddag aan na een lange rit van 6 uur over hobbelwegen dwars door onbewoonde gebieden.

In Tena kwam Cesar ons ophalen en gingen we naar zijn dorp, Shinci Pura. De taxi bracht ons tot de hangbrug over de Rio Grande. Deze brug is er sinds 9 jaar en is 108 meter lang. We lopen de brug over en het uizicht is fantastisch mooi. Onbeschijvelijk al die rotspartijen, groene bergen, snel stromende rivier waar de Indianen met kano´s varen.

We lopen over houten planken, stapstenen steeds verder het oerwoud in, richting het de nederzetting waar Cesar woont. Wat een avontuur is dit!!!

De eerste rieten hutjes komen in zicht en dan blijkt dat wij de nacht ook in een rieten hut op palen zullen gaan doorbrengen, ver van de bewoonde wereld.

We zijn enorm bezweet als we aan komen in het Indianen dorp. We gaan lekker zwemmen in de rivier en de kinderen komen al snel meezwemmen. Daarna staat er een maaltijd voor ons klaar!

We worden die middag verrast met een programma waarbij de kinderen voor ons dansen in traditionele kleding, rieten rokjes en ook presenteren de kinderen ons wat er allemaal aan voedsel in de jungle te vinden is. Hier groeit het gewoon voor je neus: cacao, bananen, ananas, sinasappels, citroenen, mandarijnen enz.

Het hele dorp is gekomen om ons welkom te heten en ze tonen hun dankbaarheid voor de hulp die de Regenboogkerk heeft gegeven voor hun kinderen!

Daarna is er vrije tijd en kunnen we de dieren bewonderen die hier vrij rondlopen, een aapje, papagaai, toekan met prachtige kleuren. En we genieten van de bloemenpracht om ons heen. Ik kan het nauwelijks geloven, zo veel pracht.

Het is als in Burgers Bush maar dan veel groter en het is ECHT! Realiteit.

Die avond staat er heerlijke kippensoep voor ons klaar met verse vruchtensap.

We sluiten de avond af met het zingen van liederen met elkaar. Maar dat niet alleen ik krijg cadeaus mee voor de mensen in Hilversum als dank voor hun hulp, krijg zelf prachtig oorbellen en sambaballen en een armband. Ook Esdras krijgt een traditioneel Indianencadeau: de pijl en boog.

De volgende dag gaan we heel vroeg eruit om te zien hoe alle kinderen een lange tocht door de jungle lopen om naar school te gaan. We gaan mee en bij de brug komt om half 7 de bus om hen op te halen en naar de dichtsbijzijnde school te brengen.

Het is bijzonder als je hier naar school kan, daar het grote gezinnen zijn van 8 of 11 kinderen en niet elke kind in een gezin gaat naar school. Cesar geeft onderwijs in het schooltje in de jungle aan de kinderen die nog te klein zijn om in de stad naar school te gaan, maar ook aan enkele kinderen die niet naar de lagere school kunnen vanwege geld gebrek.

Het maakt veel indruk om hier te zijn! Na een verrukkelijk ontbijt met gefrituurde banenenschijven, ei, en verrukkelijke thee gaan we op pad voor een jungle tour met Pedro.

Hij toont ons de insekten, waaronder de reuze mieren van wel 12 centimeter, en de verschillende soorten hardhout. Geweldig hoge bomen, met enorme luchtwortels, een grote varieteit aan bloemen en orchideen, het is zo mooi!!
We halen ons eten uit de jungle, yuca en palmito wat heerlijk smaakt. We kunnen ook nog een soort worm eten, maar daar bedanken we voor en stoppen het dier weer in zijn schuilplaats in een boomstam.

We lopen verder over boombruggen over riviertjes en we moeten ook behoorlijk klimmen om boven te komen. Het uitzicht over de jungle is fantastisch. Het is indrukwekkend.

Na een geweldige 5 sterren lunch in het Indianen dorp met gerechten waar ik nog nooit van had gehoord, maar zo lekker, volgt het middagprogramma.

We gaan met de kinderen zingen, Esdras vertelt over Zacheus en daarna is het tijd voor een spelletje UNO. Het is zo leuk om te zien hoe de kinderen plezier hebben en iets nieuws leren.

Om zes uur vertrekken we met de laatst bus weer uit de jungle, na een tocht van een half uur lopen door het woud om bij de halte te komen.

We nemen Cesar mee uit eten, en daarna gaan we nog naar een ander onderwijsproject in Tena, waar we een powerpoint presentatie krijgen over wat zij daar willen gaan doen. Het zijn bijzondere initiatieven die hier geheel vanuit de bevolking zelf komen om de situatie te verbeteren. Ook Cesar die ons begeleid is een jongeman met visie voor zijn Indianendorp, en zonder hulp is hij al heel ver gekomen!

Met de nachtbus gaan we terug naar Quito en stappen daarover om naar Otavalo te gaan. We zijn er in de middag en dan is er tijd om te douchen en uit te rusten. Het is een heerlijk weerzien als we de anderen van ons groep binnenkomen. We hebben elkaar veel te vertellen, want ook zij hebben van alles meegemaakt.

Goed om weer bij elkaar te zijn voor de laatste dagen. We hebben het goed met elkaar!

Vanmorgen zijn we in Otavalo naar de Indianenmarkt geweest om inkopen te doen voor onze vrienden thuis en er is daar zoveel moois te kopen dat je niet uitgekocht raakt.

Nu zijn we in Quito en morgen na het ontbijt nemen we afscheid van Esdras.

Nog een laatste avond met elkaar en dan zal de vlucht naar NL zijn. Het valt me nu al zwaar en het is zo´n mooie tijd met elkaar geweest dat ik eigenlijk niet naar huis wil...al bij het vooruitzicht alleen in mijn huis te zijn, komen de tranen in mijn ogen...

Maar goed ik ga nog even van deze laatste momenten samen met de groep genieten en ik sluit deze mail af met jullie te groeten vanuit regenachtig Quito.

Hartelijke groeten,

Karin